Wie heeft er geschaatst toen er ijs was? De vijver in het park zat helemaal dichtgevroren, zodat de eenden niet konden zwemmen. De mensen voerden de eenden, maar ze bleven stil op het ijs zitten, ze kwamen niet naar het voer dat de mensen strooiden. Hadden ze geen honger? Ik denk het wel, maar er moest iets anders zijn. Ze hadden gewoon geen zin en wilden alleen maar slapen.
Toen kwam er een man van de gemeente hij maakte een groot gat in het ijs met een bijl. Wij noemen dat een wak. De man ging weg. Wat gebeurde er. De eenden kwamen overeind gingen in het water dat in het wak stond. Ze spetterden en fladderden met hun vleugels. Ze begonnen in één keer actief te worden. Dus de eenden voelden zich niet lekker zonder water! Ze begonnen nu ook weer rond te scharrelen om eten te zoeken. Het was net of ze extra vitaminen hadden gehad. Ze zaten weer vol levenslust.

Weet je dat het met ons soms ook zo is. We hebben eigenlijk alles wat we nodig hebben, eten en drinken, een huis om in te wonen, werk en school. Toch zijn we niet gelukkig. We kennen Jezus, maar zijn Hem bijna vergeten, er is zoveel anders in het leven. Op een dag gebeurt er iets. Dan is het net of we Jezus horen. Hij zegt van zichzelf; Ik ben het levengevende water. Wij kunnen ook niet zonder water dan gaan we dood. Zou Jezus dat water bedoelen? Nee, Hij zegt zelf dat Hij ons water geeft waar we nooit meer dorst van krijgen. Hij maakt dat je weer levenslustig wordt. Dat je weer zin in het leven hebt. Daarom is het ook zo belangrijk dat we naar de kerk gaan om met elkaar over God te praten en om over Hem te leren, zodat we Hem beter leren begrijpen. Dan is het net of je extra vitaminen krijgt, ben je vol energie om iets te doen voor de mensen om je heen en voor God.
In deze tijd kunnen we al maanden niet naar de kerk. De meesten missen dat. Ze voelen zich wat lusteloos, maar straks als we weer gewoon naar de kerk kunnen gaan spat de energie er weer af. Daar kijken we echt naar uit.