Deze knutsel heeft als hoofdonderwerp, kwaad met kwaad vergelden en ik heb bij deze knutsel een vrij verhaal geschreven.
Klik hier voor het vrije verhaal Chris, Joep en Ruud nemen wraak.
In de bijbel staat heel duidelijk dat we moeten vergeven en in de liefde blijven, dat we onze andere wang moeten laten zien als iemand ons slaat. Ik zat er zo over na te denken en vroeg me af hoe ik daar iets belangrijks in mee zou kunnen geven, want je wilt niet tegen een kind zeggen: Als ze je slaan, dan moet je het toelaten, laat je maar in elkaar slaan, want je bent een kind van God. Maar je kunt ook niet tegen een kind zeggen: Sla er maar op los. Toch heb ik geprobeerd om een kinderverhaal te schrijven waarbij de hoofdlijn in het verhaal toch blijft spreken van vergeving maar waar je ook ziet hoe anderen het maar dom vinden. Wij vinden dat niet dom, God vindt dat ook niet dom, nee Hij wil dat wij handelen zoals Hij het in Zijn woord ook zegt. Wij knokken het niet uit met onze vuisten, wij pakken mensen niet terug en betalen hen niet met gelijke munt, wij proberen om te vergeven, dat is soms enorm moeilijk, maar ook daarin mogen we de Here God om hulp en kracht vragen. Dan gaan we net als die kinderen vast nog wel eens de fout in, maar als wij ernaar streven om Gods wil te doen, dan zal het goedkomen.
Probeer de kinderen boven alles Gods wil mee te geven: Vergeven. Als iemand je slaat, mep er niet gelijk op los, heb geduld, laat je andere wang maar zien. Wat ik zo mooi vind aan kinderen, is dat ze soms ruzie maken en dan roepen ze: Ik speel nooit meer met hem, of ik ga nooit meer naar haar toe en ik praat nooit meer met haar. En de volgende morgen is het kind het gewoon helemaal vergeten, terwijl er iets gebeurde waarvan ik dan dacht, tjonge dat is best heftig, waarom doet iemand zoiets, dat waar ik een probleem van zou kunnen maken, daar stapt mijn kind zo overheen. Die stapt op de fiets ziet het meisje en roept: Hoi. Het andere kind roept vrolijk hoi terug. Terwijl ik verontwaardigd kijk en zeg: Ik dacht dat jij nooit meer met haar om zou gaan, zegt ze stralend lachend tegen mij: Ze is het al vergeten. Ja inderdaad, ze was het vergeten en mijn dochter ook. Dat zijn kinderen.
Ze hoeven niet over zich heen te laten lopen, maar als ze handelen naar de wil van God dan mogen ze weten dat het de beste keuze is die ze kunnen maken.
Vredestichters, dat wil God ons maken, dat we zorgen dat er vrede komt, dat er geen ruzie blijft, dat het opgelost wordt, dat we een hand uit kunnen steken, dat we de minste kunnen zijn, degene die als eerste weer praat en hoi zegt. Ik heb natuurlijk een kinderverhaal erbij geschreven zodat dit als algemeen werkje in combinatie met het verhaal gebruikt kan worden.
Werkbeschrijving:
Materiaal: Gewoon printerpapier. satéprikkers, zwart wol, dubbele plak.
-Kleur het basisblad in.
-Kleur ook de vlaggen in.
-Knip de teksten en vlaggen uit op het tweede blad.
-Plak de vlaggen en teksten met dubbele plak of lijm op het basisblad.
-Maak hoekpalen met satéprikkers voor de hoeken van de boksring.
-Maak zwart touw op maat en plak dit over de touwen/lijnen aan de voorzijde van de boksring.
(De boksring heb ik eigenlijk al volledig getekend, dus ook de lijnen aan de voorkant voor de touwen, toch heb ikzelf de kinderen met zwart touw de touwen van de ring laten maken, wij hebben die touwtjes over de lijnen
geplakt en vervolgens saté prikkers op maat gemaakt, net zolang als de hoekpalen van de boksring en die dus in de hoeken geplakt (zie foto).
Maar iedereen kan zelf kijken hoever hij of zij ermee wil gaan. Je kunt ook kiezen voor alleen hoekpalen, of alleen tekstvlakken en vlaggen. )
Er staat overigens een kleurplaatversie op de site, mensen kunnen ook voor de kleurplaatversie kiezen en vervolgens daarop alleen de hoekpalen en touwen plakken. Er zijn dus meerdere opties.
De kinderen vonden het leuk.