Heb je weleens gehoord van het land Australië? Je weet wel het land van de koalabeer en de kangoeroe.
In de zee bij Australië zijn ook walvissen. Hele grote vissen van wel 17 meter lang. Dat is langer dan de kerkzaal.
We stonden met onze kampeerauto op een heuvel te kijken naar 4 grote walvismoeders met babywalvissen die aan het spelen waren in het water.
Als je zulke grote dieren ziet let je niet zo gauw op de kleine dieren.
We hoorden steeds een raar geluid en wisten niet wat het was.
Het was een blauwe wren, dat is een heel klein vogeltje die lijkt op ons kwikstaartje. De wren zag zichzelf in onze grote buitenspiegel van de kampeerauto. Hij was zo kwaad op zijn spiegelbeeld, omdat hij dacht dat het een indringer was op zijn gebied.

Het was daar lente dus hij had een nest met jonge vogeltjes.
Hij wilde zijn kindertjes goed te eten geven en daarom moet hij ze verdedigen en beschermen tegen indringers.

Zo zorgen de walvismoeders ook voor hun baby’s. De baby’s blijven altijd heel dicht bij moeder in de buurt. Ondanks dat er meer walvis baby’s in de zee waren bleven ze bij hun moeder en gingen niet met de anderen spelen.

Hier in Nederland hebben we zwanen. Jullie hebben vast wel een vader en moeder zwaan met jongen zien zwemmen. Als een andere zwaan of jij te dichtbij komt zet vader zwaan zijn vleugels uit en komt al blazend op je af om je weg te jagen. Hij wil zijn kindertjes beschermen.

Wij hebben ook iemand die voor ons zorgt als er gevaar is. Dat is de Here Jezus. Dus blijven we maar dicht bij Hem in de buurt dan zijn we veilig.