Oh, oh wat is het koud. Zelfs de nagels van de dikke tenen voelen koud aan. Piepie trekt haar dikste sokken aan, maar nu passen haar bontgevoerde laarsjes niet meer. Een beetje boos gaat ze naar beneden en omdat ze sokken aanheeft, glijdt ze bijna de trap af. Papa Muis komt op het lawaai af en zegt boos: “wat ben jij aan het doen op de vroege ochtend?” Piepie begint te huilen en mama Muis die nu ook onder aan de trap staat, neemt gauw haar kleine meid in haar armen. “Stil maar kindje, vertel mama maar wat er aan de hand is.” Ondertussen aait ze Piepie over haar bolletje en geeft met haar hoofd een wenk dat haar man naar binnen moet gaan. Ze gaat met Piepie op haar schoot op de trap zitten en vraagt wat er aan de hand is.

“Ik heb zulke koude voeten, dat zelfs mijn nagels pijn doen, toen heb ik de dikste sokken aangetrokken en nu passen mijn bontgevoerde laarsje niet meer.”
Piepie vertelt het snikkend en dikke tranen rollen over haar wangen. Mama knuffelt haar kleine meid die zo graag groot wil zijn en loopt met haar de warme keuken in. Ze zegt tegen haar man: “Rinus, Piepie heeft nieuwe warme laarsjes nodig, deze van haar zijn te klein.” Haar man kijkt nors boven zijn krantje uit en zegt: “Kijk eens op mijn rug, zie je daar een boompje met dennenappels? Nee, dan gaat het niet door.” Hij leest zijn krantje weer verder.
“Foei Rinus, je moet je schamen. Piepie is in de groei en het is loei koud buiten. Ik heb nog wel een spaarpotje met dennenappels voor noodgevallen. Kom nu maar met je luie kont van die stoel af en fiets even naar juffrouw Kitty Kikker, die hier om de hoek woont en zeg haar dat Piepie eerst een paar warme laarsjes moet hebben.”
Met een boos gezicht gaat Rinus Muis naar het huis van Kitty Kikker toe en brengt de boodschap over. “O wat fijn mijnheer Muis dat u dat komt vertellen en ik ga straks meteen naar school om de verwarming alvast wat hoger te zetten.”

Thuis heeft mama al naar oom Johan gebeld en gevraagd of hij ook bontgevoerde laarsjes heeft en die heeft hij en ook nog de goede maat en als ze na het ontbijt meteen langskomen, heeft hij de winkel al open. Inmiddels is papa Muis ook weer thuis en zijn humeur is al weer iets beter. Ze gaan samen ontbijten en dan gaan ze met hun drietjes op de fiets naar de winkel van oom Johan. Die staat al te wachten in de winkel, waar hij de kachel al vol met hout heeft gedaan zodat hetlekker warm is. Hij heeft een paar mooie, met lekker warm nepbont gevoerde laarsjes klaar staan. Als iedereen binnen is kijkt Piepie blij naar die mooie laarsjes. Er zit geel, paars en roze in, zulke mooie laarsjes heeft zij nog nooit gezien. Ze gaat op een bankje zitten en mama doet haar klompjes uit, waar ze herfstbladeren in heeft gedaan tegen de kou. Nou, de laarsjes passen precies en nu komt oom Johan ook nog met een lekker gevoerde winterjas en handschoenen waar dezelfde kleuren in zitten. Ook dat past allemaal prima. Mama vraagt wat dat allemaal wel niet kost. Oom Johan gaat rekenen: de laarsjes 7 dennenappels, de jas 14 dennenappels en de handschoenen 2 dennenappels. Dat is samen 23 dennenappels. Mama schrikt er een beetje van, maar oom Johan is nog niet klaar. Daar gaan 3 dennenappels familiekorting af, 5 dennenappels korting omdat de winkel nog niet echt open is en 5 dennenappels korting omdat Piepie zijn liefste nichtje is. Dus alles bij elkaar 10 dennenappels. Mamma is weer blij en neemt meteen de andere boodschappen mee. Tante Clara Koe is nog steeds erg ziek en haar neef Jan Jaap Kalff heeft de prijzen nog meer moeten verhogen, want er kwam bijna niemand meer in de winkel.
Zo zegt oom Johan nu eerst een lekker koppie eikeltjes koffie en Piepie krijgt ook een kopje met meer melk dan koffie en een boterbabbelaar.

Op de Alle Dieren School heeft Kitty Kikker gauw de verwarming wat hoger gezet en het wordt al lekker warm in het lokaal van groep 4, natuurlijk ook in de andere lokalen. Nu het zo koud is mogen de kinderen meteen naar hun lokaal gaan en daar hoort Kitty de eersten al aankomen.
Van veraf hoort ze Gerda al zingen: “spetter de spatter, ik word steeds natter.” Tegen de kou heeft ze een shawltje om en een mutsje op en klusjesman Felix Raaf heeft wat warmer water in de kruiwagen gedaan. Ook Eekie Eekhoorn komt bibberend binnen. “Juffrouw Kitty, vanmorgen zaten in mijn pluimstaart ijsbloempjes, onze houtkachel is stuk en klusjesman mijnheer de Raaf komt hem vandaag maken. Rillend loopt ze naar de verwarming en al gauw ontdooit haar pluimstaart. 
“Ahum, ahum, beste leerlingen om 12 uur komt dokter Boskat met zijn assistentes naar school om iedere leerling en meester en juffrouw een griepprik te geven. Vandaag komt dominee Kraai niet naar onze school, want hij is met zijn vrouw een week op vakantie. In plaats daarvan vertelt de meester of juffrouw jullie een verhaal over de tijd naar Kerstmis toe. Er is vanmiddag geen school. Einde mededeling.”
Iedereen roept hoera, hoera en spetter de spatter, ik word steeds natter; spetter de spatter, ik word steeds natter. Net op dat moment komt Piepie de klas binnen met al haar nieuwe spullen aan.
“O, wat leuk dat jullie mij zo begroeten.” Ze draait in het rond om haar nieuwe kleren en laarsjes te laten bewonderen. “Ga nu maar gauw zitten, aanstelster” zegt Cas de Muis, maar je kunt aan zijn snuit zien dat hij er niets van meent.
Zoals beloofd vertelt Kitty een verhaal over de Kersttijd en ademloos luistert de klas naar de juffrouw.

“Ook die nacht is het koud. Een koude wind jaagt de sneeuw op en iedereen die nog buiten is, loopt gauw naar huis. Daar brandt het hout in de kachel.
Er loopt nog maar één enkel iemand door de koude straat. Hij heeft een stok in zijn hand, want zijn gebogen rug doet zo’n pijn. Hij loopt maar door de sneeuw en de kou, zonder zelf te weten waarheen. Niemand wacht op hem. Deze persoon heeft geen familie, hij heeft zelfs geen huis.
Iedereen kijkt hem na als hij voorbij hun huis loopt, maar niemand roept hem binnen in hun warme huis. Toch is hij niet alleen in die koude nacht. Het licht van een ster gaat met hem mee. Waar komt die ster vandaan en waarom zien de anderen in hun warme huiskamer die ster niet?”

Zo volgende keer gaat het verhaal verder zegt juffrouw Kitty en slaat het boek dicht.
Dokter Boskat komt met zijn assistentes de klas binnen om iedereen een spuit te geven. Daarna hebben ze vrij.
Piepie is op de fiets en zegt tegen haar vriendjes dat ze gauw naar huis fietst om mama te verrassen.

’s Avonds in bed vertelt Piepie dat ze heel blij is met haar nieuwe spulletjes. Mama zegt tegen haar dat ze nooit meer met sokken aan de trap af mag gaan en Piepie zegt dat ze het nooit meer zal doen. ‘Tot de volgende keer’ denkt haar moeder en geeft Piepie een hele dikke knuffel.