|
Zal ik jullie eens een bijzonder verhaal gaan vertellen over een priester? Deze priester heette Zacharias. En weten jullie…. een priester is iemand die voor God werkt, die voor God leeft en die tot God bidt, iemand die door God geroepen is om voor Hem een taak te doen. Zacharias was zo’n priester, hij was door God geroepen en Hij werkte voor God samen met andere Priesters, dat was heel belangrijk werk wat hij graag deed. Zacharias was getrouwd met Elisabeth en samen deden zij wat God van hen vroeg. Ze deden geen slechte dingen en leefden goed, niemand kon iets slechts van hen zeggen, zij leefden zoals de Here God het graag wilde. Zacharias en Elisabeth waren al oud, ze hadden geen kinderen, want Elisabeth kon geen kinderen krijgen. Dat vonden ze jammer, maar ze bleven doorgaan met hun werk voor God. Om de beurt gingen de priesters de tempel in om met God te spreken en offers aan Hem te brengen en op een dag was Zacharias aan de beurt, hij moest een reukoffer brengen. Alle mensen die daar woonden bleven buiten en waren aan het bidden en Zacharias was binnen en bracht een heerlijk reukoffer aan God en weten jullie wat er gebeurde? Ineens stond er een engel aan de rechtkant van het reukofferaltaar en de engel begon nog te spreken ook. Zacharias wist niet wat hem overkwam, dit was zo vreemd. Maar deengel zei dat hij niet bang hoefde te zijn, want God had hem horen bidden en Elisabeth zou eindelijk een zoon krijgen en de naam was ook al bekend, het jongetje moest Johannes gaan heten. Ja en het verhaal werd nog mooier want de engelvertelde zelfs dat ze veel blijdschap en vreugde zouden hebben en dat heel veel mensen blij zouden zijn met dit kindje dat komen zou. Dit zou een bijzonder kind worden en God had een speciaal plan met dit kindje. Hij mocht daarom ook geen wijn drinken of andere sterke drank, want God was van plan om Johannes te gebruiken om heel veel mensen tot de Here God te brengen en er zouden grote dingen gebeuren, nou als dat geen geweldig nieuws was...! Maar denken jullie dat Zacharias het geloofde en dat hij nu blij was met deze boodschap van de engel? Nou reken er maar niet op, want Zacharias was al oud en zijn vrouw ook, kon een oude vrouw echt nog een kindje krijgen uit haar eigen buik? Zacharias had zijn bedenkingen en daarom zei hij ook tegen de engel: Hoe zal ik dat weten? Ik ben al oud en mijn vrouw ook. Oh dat had Zacharias beter niet kunnen zeggen, want de engel zei: Ik ben Gabriël, ik sta voor Gods aangezicht en ik ben door God gestuurd om dit blijde nieuws aan jou te vertellen. Omdat je mijn woorden niet geloofd hebt zul je niet kunnen spreken totdat het echt gebeuren zal. En zo gebeurde het inderdaad, Zacharias kon geen woord meer uitbrengen, hij kon geen geluid meer maken met zijn mond en niet meer spreken tot de mensen. Dus toen hij na lange tijd naar buiten kwam, de tempel uit, dachten de mensen die buiten stonden dat hij hen wel wat zou vertellen, maar hij kon het niet. Ze konden wel aan hem zien dat er iets bijzonders gebeurd was en dat hij iets gezien had, maar wat het precies was kon Zacharias hen niet meer vertellen, hij kon alleen nog gebaren maken met zijn handen. Toen het werk van Zacharias bij de tempel klaar was ging hij naar huis, naar zijn vrouw Elisabeth en echt waar, het gebeurde zoals de engel van God verteld had, niet lang daarna groeide er in de buik van Elisabeth een kindje en de naam was al bekend bij Zacharias... Het jongetje zou Johannes gaan heten en geloof mij maar, dat jongetje heeft later toen hij groot was een heel belangrijk werk voor de Here God gedaan. Dit verhaal is te vinden in Lucas 1 |