Nora  zat  met haar kussen in haar armen geklemd en haar ogen dicht op haar bed een beetje voor zich uit te kijken. Ze sloot haar ogen en droomde een beetje weg. Ze miste haar overleden broertje zo erg. Vooral in deze gezellige tijd rond Kerstmis deden ze leuke dingen met elkaar. Samen het bos in of sleetje rijden als er sneeuw lag. Ze kon het nog steeds niet geloven dat hij er niet meer was. Ze wiegde zachtjes heen en weer en viel even in slaap. Ineens was ze in de sterrenwereld, rondom haar heen waren allemaal prachtige sterren. Ze straalden zoveel liefde en licht uit. Kom maar,  hoorde ze zeggen, stap maar in de ster doe het maar. Nora voelde zich heel licht en vrolijk tegelijk en dacht, ik wil het wel proberen, en stapte voorzichtig de ster binnen. Meteen was ze omringd door allerlei kinderen, en zag ze dat het nu goed was dat haar broertje daar aan de andere kant was? Ja hij riep haar, Nora hallo, wat fijn dat je gekomen bent kunnen we lekker samen gaan spelen. Overal waar ze keek zag ze mooie schommels vol met kleine kinderen en prachtige bloemen versierd en ze roken ook nog eens heel erg lekker. Wat fantastisch was het dat ze haar broertje weer eens kon spreken en aanraken. Ze omhelsden elkaar innig, de tranen liepen over haar wangen. Stil maar Nora je hoeft niet te huilen we zijn nu toch bij elkaar. We gaan dansen en samen spelen kom maar met mij mee. Ik zal je aan mijn vriendjes en vriendinnetjes voorstellen. Dit is mijn zusje Nora, en voordat ze het wist werd ze meegenomen naar een prachtig glazen kasteel, zo ontzettend mooi, alles straalde liefde uit. Heel veel mooie kleuren zag ze, en kamers vol met prachtig kristal.  De kinderen waren allemaal blij en vrolijk en dansten er gezellig op los. Ze pakte de hand van haar broertje en samen zweefden ze weg op de muziek, het klonk zo prachtig, ze draaiden rond en rond , ze werd er niet eens duizelig van. Het leek wel alsof ze werd opgetild  als een veertje zo licht voelde alles aan. Ze drukte haar hoofd zachtjes tegen dat van haar broertje aan, ach hij was altijd zo lief voor haar toen hij nog leefde. Ze konden het zo goed samen vinden altijd. Ze genoot met volle teugen van dit mooie moment. Zachtjes gaf ze hem een kusje, een bijzonder moment, het voelde zo echt aan allemaal. Droomde ze nou of was dit nu toch echt waar wat haar overkwam? Het kon haar niks schelen ze probeerde er verder niet over na te denken en zich maar over te geven aan dat prachtige gevoel wat ze gekregen had zodra ze de ster was binnen gestapt. Hoe gaat het met jou vroeg ze aan haar broertje? Het gaat heel erg goed met mij vertelde hij haar, hier kan ik andere kinderen helpen die ook naar de hemel zijn gegaan. We kunnen samen nog veel leren en ook de kinderen op aarde helpen die bang en onzeker zijn. Ze hoeven niet bang te zijn als ze erg ziek zijn en te horen krijgen dat ze dood gaan want wij staan hier al op ze te wachten om ze te helpen goed over te gaan. Dat is zo mooi om te doen, zo kunnen we ze gerust stellen, de sfeer is hier zo vredig en zo vol  licht en liefde. Je bent hier echt niet alleen en soms zijn er ook andere helpers bij, je opa of oma bijvoorbeeld. Ze liepen verder samen het bos in, wat een prachtige stralende  bloemen stonden er overal waar ze langs liepen en een heel mooi meertje zo hemelsblauw als ze nog nooit gezien had. O en kijk daar was ook een lieve kleine hond die onmiddellijk  naar hen toe kwam lopen en met zijn kop tegen haar benen aan ging wrijven. Ach zo lief was hij. Ze werd heel erg blij van alles wat ze zag. Ineens vervaagde het beeld en was ze haar broertje kwijt. Ze werd wakker en keek een beetje verdwaasd de slaapkamer rond. Wat was er gebeurd allemaal? Ze voelde zich van binnen zo ontzettend blij en dankbaar dat ze even met haar broertje had kunnen spelen. Getroost liep ze naar beneden . Ze ging mama opzoeken en haar vertellen wat ze had meegemaakt, zou ze het geloven?

*****************************************
Tijdens speciale dagen (en eigenlijk altijd) missen we onze geliefden enorm, onze broertjes, zusjes, opa's, oma's, vaders en moeders en iedereen waar we zoveel van hielden en houden en die nu bij de Here God zijn. We weten niet hoe het precies in de hemel is, maar wel dat het er prachtig zal zijn en dat de Here God er zelf ook is en dat Hij heel goed voor hen zorgt en ook voor ons. Nu kunnen we alleen maar dromen van de mensen die een speciaal plekje in ons hart hebben en dan dromen we de mooiste dromen, maar op een dag dan zullen we zien dat het nog mooier is dan wij ooit hadden kunnen bedenken. Laten we de Here God maar bedanken dat Hij zo goed voor de mensen zorgt die bij Hem wonen.