Bijbelverhalen

Luister eens even, zegt Marloes verontwaardigd tegen haar broer Bart, ik gebied je dat je mijn kamer verlaat. Bart kijkt haar verbaasd aan: Hoezo? Ik doe toch helemaal niks, ik kom alleen maar even kijken. Marloes doet een vuist in de lucht, wegwezen, zegt ze: Het is een opdracht, een gebod. Een gebod? Wat is dat, ik snap er niks van zegt  Bart. Hij kijkt sneu, zijn lip begint te trillen, hij gaat er bijna van huilen. Een gebod is heel belangrijk, je moet geboden altijd opvolgen, ze staan zelfs in de bijbel. Bart kent de bijbel nog niet zo goed, hij kent wel een paar kinderverhalen, die heeft mama hem verteld, die staan in de kinderbijbel, maar hij weet niks van geboden. Als je alles zo goed weet, zegt Bartje dan vertel jij mij maar welke geboden er in de bijbel staan en vertel ook even wat het precies is en waarom het zo belangrijk is. Marloes schudt met haar hoofd, jij bent ook zo dom, zegt ze tegen Bart, zo dom, je weet niks. Nu begint hij echt te huilen: Dat is helemaal niet lief wat je daar zegt, mompelt hij, je bent gemeen, reuze gemeen. Ik ben helemaal niet gemeen, zegt Marloes, Ineke die is pas gemeen, die liegt altijd en zit altijd over anderen te kletsen. Nu doe je het zelf ook, zegt Bart snikkend, jij bent een kletsmajoor, je weet heel goed hoe het moet, maar zelf doe je het fout, net zo goed, lekker puh. Marloes wordt nog bozer, maak gewoon dat je hier wegkomt, anders schop ik je mijn kamer uit. Nu wordt het fraai, je mag niet schoppen. Ik ga niet eerder weg dan dat je me verteld hebt welke geboden er in de bijbel staan. Je weet het niet hè? Bartje begint gemeen te lachen. Marloes haar gezicht spreekt boekdelen, haar ogen kijken boos, enorm boos, maar Bartje is niet bang, hij blijft voor haar staan met zijn armen over elkaar en kijkt haar uitdagend aan. Zeg het dan? Zeg het dan?
Nou… zegt Marloes, ze denkt goed na, nou er staat in de bijbel dat je niet mag liegen dat is een gebod. Daar ga je al, zegt Bart, daar ga jij al de mist in, jij liegt zoooooooooo vaak. Oei, dat had hij beter niet kunnen zeggen, voor hij het in de gaten heeft grijpt Marloes hem bij zijn schouder en drukt hem richting de deur. Bartje pakt vliegensvlug de lippenstift van Marloes haar bureau en houdt het in de lucht. Marloes wordt nog kwader en trekt de lippenstift uit zijn handen: Je mag ook niet stelen, nog een gebod uit de bijbel, ze trekt de deur open. Nou zegt Bart, ik vind jouw spullen best mooi, niet de lippenstift dat is voor meisjes, maar ik jouw kluis zou ik willen, het liefst met het geld erin, mag ik die hebben? Please? Geef die aan mij dan ben ik gelijk vertrokken. Marloes schreeuwt van boosheid: Maak dat je wegkomt: Je mag niet jaloers zijn op de dingen die van een ander zijn, nog zo’n gebod waar jij nog nooit van gehoord hebt. Pffffft zegt Bartje, dat is ook lekker, ik ben ook niet jaloers, ik wil het gewoon graag hebben. Ze wil net Bartje een schop onder zijn billen geven als mama in de deuropening verschijnt, ze kijkt boos en zegt: Wat is hier aan de hand? Gaat je niks aan, roept Marloes, ga allemaal uit mijn buurt, ik wil rust. Maar moeder wil niet zomaar vertrekken: Ik wacht op antwoord, zegt ze. Bart zegt: Ik mag hier niet zijn en het is een gebod, ik weet niet eens wat dat is en er staan ook geboden in de bijbelm dat zegt Marloes, maar ze luistert er zelf niet naar, ze doet zomaar iets. Wegwezen nu, roept Marloes. Jij ook, zegt ze tegen mama. Mama pakt haar bij haar arm en zegt: Weet je welk gebod er ook in de bijbel staat? Het zijn er zoveel, zegt Marloes, zoveel, ik kan het niet meer bijhouden, ik zou het niet meer weten. Eén van de tien geboden uit de bijbel is: Eer je vader en je moeder en dat betekent dat je respect voor papa en mij moet hebben en naar ons moet luisteren. Het lijkt erop dat jij de geboden niet helemaal begrijpt en niet belangrijk vindt Marloes. Marloes schrikt er wat van, maar ik vind ze wel belangrijk, roept ze luid, ik vind God ook belangrijk en de bijbel ook, maar ik ben gewoon boos omdat Bart altijd in mijn kamer komt en hij zit overal aan, overal, hij wilde zelfs mijn lippenstift meenemen. Oh oh oh, zegt mama, Bart dat is niet de bedoeling, je mag niet overal aanzitten. Ach ik wilde gewoon even plagen, zegt Bart, ik doe verder toch niks. Nee alsof dat niet voldoende is, moppert Marloes. Bart schiet in de lach, het lijkt wel grappig als je boos bent, zegt hij. Maak dat je wegkomt, zegt Marloes. Is dat een gebod, vraagt Bart plagerig. Ja dat is een gebod, weg hier. Moeder schiet nu ook in de lach, ze zegt, wacht maar even dan vertel ik eerst wat over de geboden uit de bijbel. Die geboden waren er namelijk niet voor niks, die waren er speciaal om ervoor te zorgen dat mensen geen gekke dingen zouden doen, dat ze om anderen zouden denken, niemand doden en niet aldoor liegen, niet stelen. Eigenlijk waren die geboden heel goed bedacht door God en ze waren ook nodig voor de mensen, want zonder geboden werd het vast een rommeltje. Hier in huis hebben we ook een soort geboden, dat noemen we regels, deze regels zijn door papa en mama bedacht en de tien geboden waren regels die door God waren bedacht. Oh zegt Bart, het zijn regels, nou dan wordt het tijd dat je je daar eens aan gaat houden Marloes, hij steekt zijn tong naar haar uit. Mama pakt hem gelijk bij zijn arm en zegt: Dat geldt ook voor jou Bart, zeg onmiddellijk sorry, dit is niet leuk van je. Pffft Bart kijkt voorzichtig naar Marloes, hij durft haar niet aan te kijken, want dan moet hij lachen, hij kijkt langs haar hoofd naar de muur en zegt: Sorry. Je kijkt me niet eens aan moppert Marloes, pffft Bart kijkt haar  snel aan, want anders komt hij nooit van het gezeur af: Sorry. Meen je het wel?, vraagt Marloes. Nu moet het niet gekker worden denkt Bart, hij trekt zich los, draait zich om en zegt, ik ga snel naar mijn eigen kamer om uit te rusten en ik zal jou met rust laten. Hij maakt dat hij wegkomt, voordat Marloes nog meer van die lastige vragen stelt. Even later is de rust teruggekeerd in huis, mama is eten gaan maken, Marloes is een boek gaan lezen en Bart, Bart ligt op zijn bed te dagdromen van de klkuis van Marloes, met inhoud, waar hij eigenlijk helemaal niet van mag dromen, want dat is een gebod.