|
Hè, wat een beestenbende is het toch weer in de schuur. Anja en Bart ruimen de schuur op, het moet van moeder. Eigenlijk hebben ze er geen zin in, maar wanneer ze de schuur netjes opruimen en schoonmaken krijgen ze allebei twee euro. Voor twee euro willen ze maar al te graag opruimen en vrolijk gaan ze aan het werk. Ze schuiven dingen weg, ze vegen en ze boenen. Ze werken zo hard als ze kunnen. Bart puft eens en roept, hé Anja help me eens deze kastje opzij te duwen, dat ding staat vreselijk in de weg. Anja komt er al aan. We tellen tot drie, zegt ze en dan beginnen we tegelijk te duwen. Eén.. twee.. drie…. Ze duwen zo hard als ze kunnen en na een paar minuten hebben ze de kast naar de andere hoek van de schuur geschoven. Zo nu hebben ze voldoende ruimte. Gelukkig hebben ze de ene helft van de schuur al schoon, ze hoeven alleen de andere helft nog te doen. Bart veegt het zweet van zijn voorhoofd. Die kast laten we daar maar staan, zegt Bart, die schuiven we niet meer terug, dat mag papa doen. Dat was ik ook niet van plan, zegt Anja en ze werkt zo hard als ze kan.
Kijk eens, roept Bart ineens, mijn rolschaatsen en Anja ziet nu ook van alles, zoals haar oude poppenhuis. Ze zien plotseling al hun oude speelgoed weer staan en vol verbazing bekijken ze het. Dat kunnen we wel weggeven, zegt Bart, er zijn vast wel kinderen die we er blij mee kunnen maken. Ze zetten het speelgoed bij de schuurdeur om aan moeder te laten zien dat het weg mag. De schuur ziet er alweer heel netjes uit, ze hoeven alleen de planken aan de muur nog even af te stoffen. Afstoffen is voor meisjes, roept Bart, dat mag jij doen. Anja loopt mopperend met de stofdoek naar de planken toe. Eén voor één veegt ze ze schoon. Zo… nu de laatste plank nog. Anja veegt er zorgvuldig met de stofdoek overheen, eerst de ene hoek, daarna het tussenstuk en dan nog de andere hoek.
Terwijl Anja met de stofdoek de laatste hoek van de plank schoonveegt valt er zomaar een envelop op de grond. Nieuwsgierig pakt Anja de envelop op en kijkt wat er op staat. Maar er staat helemaal niks op geschreven. Maak open, roept Bart, misschien zit er wel geld in. Snel gaan ze op een kist zitten, ze maken gespannen de envelop open. Teleurgesteld kijken de kinderen naar de inhoud van de envelop, geen geld, gewoon een eenvoudig briefje. Maar als ze het briefje eruit halen zien ze ineens een schatkaart. Het lijkt er tenminste wel op. Er staan ook instructies bij. Er staat, ga naar de schuurdeur, doe één stap naar buiten en draai naar links. Oei dat is moeilijk, wat is nou links, zegt Anja, ze haalt het altijd door elkaar. Wacht maar zegt Bart, lees jij wat er staat en dan zal ik doen wat jij zegt, begin maar opnieuw. Anja begint weer te lezen, ga naar de schuurdeur en doe één stap naar buiten. Snel loopt Bart naar de deur en hij doet één stap naar buiten, precies zoals op het briefje staat. Draai naar links, roept Anja. Bart doet snel wat ze zegt. En wat nu?, vraagt hij, hij kijkt naar het terras. Loop vijf grote passen vooruit, zegt Anja. Bart doet vijf grote passen en blijft weer staan. Loop nu drie passen naar het midden en buk je voorover. Anja en Bart moeten allebei lachen, maar Bart doet het toch. Til de losse tegel omhoog, zegt Anja tegen Bart. Losse tegel, vraagt Bart? Hij voelt eens aan de tegel die onder hem ligt, maar die tegel zit goed vast. Hij probeert de tegel ernaast en de tegel daar weer naast. Hij probeert alle tegels die een beetje in de buurt zijn. Ineens heeft hij een losse tegel gevonden. Mag dat wel van mama?, vraagt Bart aan Anja. Doe maar gewoon, zegt Anja, het gaat wel om een schat. Snel tillen ze de tegel omhoog. Wat nu, vraagt Bart? Volgens mij moet je nu graven, Anja is heel zeker van haar zaak, ze rent naar Bart toe en begint zo snel mogelijk het zand weg te graven. Niet lang daarna heeft ze de schat gevonden… een klein kistje. De kinderen nemen het kistje mee, ze zijn helemaal opgewonden, ze vinden het zo spannend. Wat zal er in zitten, zegt Bart. Dat weet ik toch niet, moppert Anja, dat ding zit op slot. Heb je geen schroevendraaier en een hamer? Bart gaat in de schuur op zoek naar gereedschap en komt terug met een hamer en schroevendraaier. Ze proberen het kistje open te slaan maar dat gaat niet zo gemakkelijk. Zet die schroevendraaier tussen de deksel en het kistje en sla dan met de hamer op de schroevendraaier, moppert Bart. Anja drukt de schroevendraaier tussen de smalle opening en slaat er op zo hard als ze kan. Maar het kistje blijft dicht. Laat mij maar, zegt Bart ongeduldig…. Hij slaat met volle kracht en ja hoor.. eindelijk springt het kistje open. Gespannen kijken ze wat er in zit… teleurgesteld zien ze alweer een briefje. Bart leest dit keer wat er op staat. Voor de vinders. Wat hadden jullie verwacht, een schat. Veel geld misschien? Volg de instructies en zoek verder naar het volgende kistje. Nee hè, zegt Anja, nog een kistje? Ze heeft er eigenlijk al helemaal geen zin meer in, maar ja.. ze is toch wel erg nieuwsgierig, stel dat er wel eenschat is? Je weet het maar nooit.
Ga twee tegels vooruit, ga vier tegels naar rechts, buk je en til de losse tegel op. De kinderen weten het al precies, ze zoeken de losse tegel en gaan zo snel mogelijk weer aan de slag. Ze graven vlug het volgende kistje op. Dit kistje is zwaar, volgens mij zit hier wel een schat in, roept Bart opgewonden. Ook Anja begint enthousiast te juichen. Snel maken ze ook dit kistje open, maar als ze erin kijken zien ze alweer een briefje en onder het briefje ligt geen schat maar een heel dik boek. Verontwaardigd kijken ze naar de inhoud, ze zijn eigenlijk een beetje boos en voelen zich voor de gek gehouden. Ze lezen het briefje… er staat op geschreven: Als je dit boek leest en doet wat erin staat zul je schatrijk zijn. Nou te gek zeg, roept Bart, hij pakt het boek uit de kist en opent het. Hmmmm… zegt Bart. Wat hmmmm, zegt Anja, wat staat erin dan? Ik snap er niks van moppert Bart. Dit is veel te moeilijk, volgens mij gaat het over Jezus.
Terwijl de kinderen samen proberen het boek te lezen, komt moeder eraan gelopen. Ze schrikt van de losse tegels en het zand op het terras. Ze wil net gaan mopperen als ze ineens het boek ziet in de handen van Bart. Hoe komen jullie aan de oude bijbel van Opa?, vraagt ze. Uit de schatkist, roept Anja, maar we snappen er niks van. Wat moeten we nu met zo’n waardeloze schat? Lees dit briefje maar, daar staat dat we heel rijk zullen worden als we doen wat in dit boek staat, maar dat boek is niet te lezen, dat is voor ons nog veel te moeilijk.
Moeder leest het briefje en vervolgens begint ze te lachen. Ik zal het uitleggen, zegt ze. Jullie opa hield van grapjes, daarom heeft hij vast die schatkisten voor jullie verstopt, maar als het om de Here Jezus gaat dan is hij heel serieus. Opa bedoelt dat je met de Here Jezus in je hart veel rijker bent dan anderen die veel geld hebben. Als je veel geld hebt betekent dat niet dat je ook gelukkig bent, natuurlijk kun je dan alles kopen wat je maar wilt, het mooiste van het mooiste, maar je kunt nooit een plekje in de hemel kopen en je kunt nooit de Here Jezus kopen. Om de Here Jezus in je hart te krijgen zul je het Hem gewoon moeten vragen. Met Jezus in je hart ben je veel rijker, want als Hij in je hart woont mag je later bij Hem in de hemel komen wonen, dan maakt Hij daar een huis voor jou, dan heb je een schat in de hemel, een schat die nooit opraakt. Snappen jullie het?, vraagt moeder. Ja hoor de kinderen hebben het begrepen. Ze nemen het boek mee het huis in en bellen opa, want jullie begrijpen het vast wel, ze zijn niet van plan om zelf de tegels weer netjes te leggen, dat mag opa doen.
Geschreven plm. 1983
|
