Elia was een profeet van God, iemand die de woorden van God doorgaf. Hij was door God geroepen om een boodschapper van Hem te zijn. Elia werd door God gestuurd naar koningen, naar mensen, naar plaatsen om te vertellen wat God sprak.
In Israël was een nieuwe koning gekomen, dat was Achab. Achab deed allemaal dingen die God niet goed vond. Achab trouwde met Izebel en toen was het helemaal mis, want toen gingen ze ook nog een afgod dienen, dat was de Baäl. Het was een beeld waar mensen voor knielden en weet je wat voor boodschap Elia toen aan Achab kwam brengen? Hij zei tegen Achab dat er jarenlang geen regen meer zou vallen, dat het niet meer vochtig zou zijn totdat Elia dat weer zou komen vertellen. En nadat Elia dat doorgegeven had moest hij van God zich gaan verstoppen bij de beek Krith.
Er was genoeg water in de beek, daar kon hij gelukkig uit drinken. Daar bij de beek Krith zorgde God uitstekend voor hem, de raven brachten hem te eten. Hebben jullie wel eens een raaf gezien? Dat zijn die grote zwarte kraaien. Elia had het daar goed, want er werd voor hem gezorgd. Maar dat hield op, want er viel geen drupje regen meer, het ging precies zoals God gesproken had en de beek droogde helemaal uit, geen druppel was er meer te drinken voor Elia. Toch had God allang weer een oplossing voor hem, Hij zei dat Elia naar Sarfath moest gaan. Ja echt waar!!!!! God zei tegen Elia, dat daar iemand zou zijn, een weduwe die voor hem zou zorgen.
Elia deed wat God zei en ging naar Sarfath. Daar bij de poort van de stad zag hij een vrouw die geen man meer had, maar ze had nog wel een zoon en zij moest voor hem zorgen. Nu was ze hout aan het zoeken, hout voor een vuur. Elia riep haar: Haal mij een kruik met wat water, breng mij brood….. Dat was toch ook wat voor die vrouw. Ze was arm, ze had bijna niks meer, ze had nog maar een heel klein beetje meel en een klein beetje olie. Ze was van plan om met het laatste beetje meel en olie nog brood te maken voor haar en haar kind. En nu vroeg Elia erom, ze wilde het zo graag geven, maar hoe moest dat dan? Zij vertelde het aan Elia, zij vertelde dat ze nog een klein beetje had en dat het haar laatste meel was en haar laatste olie en dat zij en haar zoon daarna niks meer hadden, niks te eten en misschien wel zouden sterven.
Weet je wat Elia zei: Wees maar niet bang. Ga maar naar huis en maak eten voor jou en jouw zoon, maar…… maak eerst een kleine koek voor mij en breng dat hierheen, daarna kun je het eten maken voor jou en je kind. Hij vertelde aan de verdrietige bange vrouw dat ze niet meer bang hoefde te zijn omdat God gesproken had. Hij mocht van God aan deze vrouw vertellen dat de meel in de pot nooit op zou gaan en de olie in de kruik nooit op zou raken. De pot en de kruik zouden pas leeg zijn op de dag dat er weer regen zou komen. En dat gebeurde, precies zoals Elia het van God gehoord had en zoals hij het verteld had aan de weduwe.
1 koningen 17:1-16 (Inleiding 1 koningen 16:29-34)